Category Archives: Articles – Artikels
On request: article Agapornis roseicollis: DM Jade
New mutation in Agapornis roseicollis: DM Jade
(Article published in 2017 / update 2018)
By Dirk Van den Abeele
Ornitho-Genetics VZW
MUTAVI, Research & Advice Group
It has been nearly ten years since Miriam Bisiacchi told me she had a deviating colour in a number of her Agapornis roseicollis. These birds had all been born with red eyes which became darker after a few days, but the main problem was that all these birds also contained the marbled factor. The consequence of course was that it was difficult to predict what this deviating factor actually does. Of course, we always recommended Miriam, as always, to try to breed this mutation in the green base type. That is the only way to determine what this mutation entails.
Blue, blue type2, turquoise, *sapphire*, *teal*,…. and so much more ….
Update 18/12/2019
The last months we received several reports from breeders who bred blue2 Agapornis fischeri which develop a yellow / pinkish forehead. We suspect that this can confirm our thesis that blue2 types probably still have the possibility to produce (a limited amount of) psittacin as I mentioned in this article.
The link between * sapphire * and blue2 becomes also more likely. Hopefully we will be able to prove or counterprove this theory in the future by DNA analyses.
Blue, blue type2, turquoise, *sapphire*, *teal*,…. and so much more ….
Article published in BVA International Magazine April 2019.
By Dirk Van den Abeele
Ornitho-Genetics VZW
MUTAVI, Research & Advice Group
Everyone knows by now that in recent years there has been a lot of talk about blue birds within the genus Agapornis. For starters, we are now certain about the existence of blue 2 in Agapornis fischeri, there is the possibility of several new mutations and a breeder in Spain has bred green young from a pair of blue Agapornis personatus. It goes without saying that a lot of people are left with questions. A lot of the questions we currently get are about this topic and the internet and social media is buzzing with rumour, gossip, theories and speculation. Each person has his own opinion. Hence it is difficult to get a clear view on the matter.
Taxonomy in a nutshell
Taxonomy in a nutshell
By Dirk Van den Abeele
Ornitho-Genetics VZW
MUTAVI, Research & Advice Group
Published BVA-International magazin August 2017
I can imagine that most aviculturists are occasionally lost and wonder what taxonomy is, and more to the point what the connection with our hobby actually is? An understandable reaction. I can imagine that most of us have been breeding birds for decades and have never asked this question or have concerned ourselves with taxonomy, but still, taxonomy is closely related to our hobby.
Taxonomie in vogelvlucht
Taxonomie in vogelvlucht
Door Dirk Van den Abeele
Ornitho-Genetics VZW
MUTAVI, Research & Advice Group
Published in BVA-International magazine augustus 2017
Ik kan me voorstellen dat de meeste liefhebbers zich nu eens in de haren gaan krabben en afvragen wat is taxonomie, en meer nog, wat heeft dat eigenlijk met onze hobby te maken?
Een begrijpelijke reactie. Ik kan me voorstellen dat de meeste onder ons al decennialang vogels fokken en zich nog nooit die vraag gesteld hebben of zich ook maar over taxonomie bekommerd hebben, maar toch is taxonomie nauw verweven met onze hobby.
20 years of international names for Psittaciformes
20 years of international names for Psittaciformes
By Dirk Van den Abeele
Ornitho-Genetics VZW
MUTAVI, Research & Advice Group
Published BVA-International magazine december 2018
In July 2018 I had a meeting / lecture with a group of students in the Netherlands. Afterwards I had a talk with a few people. One of them mentioned that the international names, and I quote literally: “were actually the egg of Columbus and that they definitely helped the hobby and made it more creditable”. A comment which I did not expect from such a young person and which pleased me, I must admit. It becomes more and more obvious that most young people do appreciate this. But this has not always been the case.
20 Jaar internationale benamingen bij Psittaciformes
20 Jaar internationale benamingen bij Psittaciformes
Door Dirk Van den Abeele
Ornitho-Genetics VZW
MUTAVI, Research & Advice Group
Published BVA-International magazine december 2018
In juli 2018 had ik in Nederland een vergadering / lezing met een groep studenten. Na afloop had ik nog een gesprek met een aantal van hen. Een van deze mensen merkte me op dat de internationale namen, en ik citeer letterlijk: “Eigenlijk het ei van Columbus waren en dit de hobby heel wat vooruit geholpen en vooral heel wat geloofwaardiger gemaakt heeft”. Een uitspraak die ik, op dat moment, niet direct van een zo jong iemand verwacht had en me, toegegeven, toch plezier deed. Het is nu meer dan duidelijk dat de meeste jongere mensen deze zeker waarderen. Maar het is niet altijd zo geweest.
Genus Forpus, een taxonomisch overzicht – deel 1
Genus Forpus, een taxonomisch overzicht – deel 1
Door Dirk Van den Abeele
Ornitho-Genetics VZW
MUTAVI, Research & Advice Group
Gepubliceerd in 2015 –
Update 1 mei 2019 – Forpus crassirostris (Taczanowski) 1883 wordt als aparte soort beschouwd
De leden van het genus (geslacht) Forpus zijn zeker geen onbekenden voor vogelliefhebbers. Volgens de recentste taxonomische inzichten zijn er negen soorten en met de ondersoorten erbij komen we op 19. Deze kleine papegaaitjes zijn overwegend groen gekleurd met felblauwe veervelden, en bij één soort, Forpus xanthops, hebben de mannetjes een geel gekleurd masker. Afhankelijk van de soort zijn ze tussen de 12 en 15 cm groot (Del Hoyo et al., 1997).
Genus Forpus, een taxonomisch overzicht – deel 2 Forpus passerinus (Linnaeus) 1758
Genus Forpus, een taxonomisch overzicht – deel 2
Forpus passerinus (Linnaeus) 1758
Door Dirk Van den Abeele
Ornitho-Genetics VZW
MUTAVI, Research & Advice Group
Gepubliceerd in 2015
Het leefgebied van Forpus passerinus is heel uitgestrekt en omvat volgens de laatste inzichten meer dan één miljoen vierkante kilometer. We vinden deze vogels in het noordoosten van Zuid-Amerika waar hun habitat verspreid is over een deel van Colombia, Venezuela, Guyana, Suriname, Frans Guyana, Brazilië en op een aantal eilanden in de buurt: Aruba, Bonaire, Sint Eustatius, Saba, Kaaiman eilanden, Curaçao, Sint Maarten, Trinidad en Tobago. Er vliegen ook Forpus passerinus rond op Jamaica en Aruba, maar van deze vogels zijn we zeker dat het geen inheemse Forpus zijn en we met geïntroduceerde vogels te maken hebben. (Banks et al., 2004; Sibley and Monroe, 1990; Stotz et al., 1996)
Forpus passerinus leeft daar zowel in typische subtropische wouden en graslanden, maar komt ook voor in dorpen en steden. Deze vogels voeden zich in het wild hoofdzakelijk met graszaden, bloesems van bomen en struiken, bessen en fruit (Del Hoyo et al., 1997; Pacheco et al., 2004).
Genus Forpus, een taxonomisch overzicht – deel 3 Forpus xanthopterygius (Spix) 1824
Genus Forpus, een taxonomisch overzicht – deel 3
Forpus xanthopterygius (Spix) 1824
Door Dirk Van den Abeele
Ornitho-Genetics VZW
MUTAVI, Research & Advice Group
Gepubliceerd in 2015
Update 1 mei 2019 – Forpus xanthopterygius crassirostris wordt als aparte soort beschouwd
We vinden Forpus xanthopterygius verspreidt over twee grote gebieden op het Zuid-Amerikaanse continent. En deze twee verspreidingsgebieden geven volgens het meest recente onderzoek (Smith et al., 2013) ook weer dat het misschien om twee aparte soorten gaat. Het eerste habitat loopt voornamelijk in het oosten van Brazilië tot het noordoosten van Argentinië en Paraguay. Hier leven de ondersoorten Forpus xanthopterygius xanthopterygius en Forpus xanthopterygius flavissimus. Het tweede habitat van het westelijk deel van Brazilië over het zuiden van Colombia en een deel van Ecuador, en vandaar langs het noordoosten van Peru tot aan Bolivia. Hier vinden we de ondersoort Forpus xanthopterygius flavescens. Het volledige habitat zou meer dan 8.700.000 km² bedragen, en de status in het wild van Forpus xanthopterygius wordt als ‘Least Concern’ of relatief veilig beschouwd. (Forshaw and Knight, 2006; “www.birdlife.org,” 2014)
Genus Forpus, een taxonomisch overzicht – deel 4 Forpus coelestis (Lesson) 1847
Genus Forpus, een taxonomisch overzicht – deel 4
Forpus coelestis (Lesson) 1847
Door Dirk Van den Abeele
Ornitho-Genetics VZW
MUTAVI, Research & Advice Group
Gepubliceerd in 2015
Dit is, in avicultuur, zonder twijfel de bekendste en meest aanwezige soort van het genus Forpus. Nochtans is hun verspreidingsgebied, als we het vergelijken met het habitat van sommige andere Forpussoorten, niet zo heel groot. Het bedraagt ‘amper’ een 150.000 km² (maar dat is dan toch zo’n 5 keer groter dan de oppervlakte van België) en is verspreid over de westkust van Ecuador en het noordwesten van Peru. Maar op 22 maart 2014 werd een kleine groep Forpus coelestis voor het eerst waargenomen in Mataje – Colombia, aan de grens met Ecuador in Nariño. Dit is waarschijnlijk het gevolg van de ontbossing van de lowlands in Equador. Door deze onbossing worden meer en meer diverse soorten opgemerkt welke verder noordwaards trekken in Colombia (Brinkhuizen and Seimola, 2014).
Genus Forpus, een taxonomisch overzicht – deel 5 Forpus modestus (Cabanis) 1848
Genus Forpus, een taxonomisch overzicht – deel 5
Forpus modestus (Cabanis) 1848
Door Dirk Van den Abeele
Ornitho-Genetics VZW
MUTAVI, Research & Advice Group
Gepubliceerd in 2015
De systematische positie van Forpus modestus binnen het genus Forpus was lang een groot vraagstuk. Uit recent DNA onderzoek (Smith et al., 2013) blijkt nu dat het de oudste soort binnen het geslacht is.
Over de verspreidingsgebieden van deze soort zijn er toch heel wat twijfels. Deze habitats verschillen, in de beschikbare literatuur, duidelijk van elkaar. Elke auteur heeft er een aparte visie op. (Del Hoyo et al., 1997; Forshaw and Knight, 2006; Juniper and Parr, 1998).
Als we meest recente onderzoeken erbij nemen dan zou Forpus modestus modestus te vinden zijn in het zuiden van Venezuela via de Guiana’s en het noorden van Brazilië. Het habitat van Forpus modestus sclateri zich zou over zuidoostelijk Colombia tot noordelijk Bolivia en een groot deel van centraal Brazilië uitstrekken. We vinden Forpus modestus zowel in de aanwezige wouden, als in de tropische grasvlakten. Hun voedsel zou hoofdzakelijk uit graszaden bestaan (Pacheco et al., 2008).
Genus Forpus, een taxonomisch overzicht – deel 6 Forpus conspicillatus (Lafresnaye) 1848
Genus Forpus, een taxonomisch overzicht – deel 6
Forpus conspicillatus (Lafresnaye) 1848
Door Dirk Van den Abeele
Ornitho-genetics vzw
MUTAVI, Research & Advice Group
Gepubliceerd in 2015
Forpus conspicillatus vinden we in het noordwesten van Zuid-Amerika verspreidt over delen van Colombia, Panama en Venezuela. Ondanks het vrij grote verspreidingsgebied dat toch meer dan 320.000 km² bedraagt (“www.birdlife.org,” 2014) is er van hun broedgedrag in de wildbaan vrij weinig geweten. Er werd wel onderzoek gedaan naar de manier waarop ze met elkaar communiceren (Garnetzke-Stollmann and Franck, 1991; Wanker, 1999; Wanker et al., 2005, 1998, 1996; Wanker and Fischer, 2001) en of ze de mogelijkheid hebben om voedsel welke aan een touw werd opgehangen binnen te halen (Krasheninnikova and Wanker, 2010) maar al deze onderzoeken werden uitgevoerd met vogels in avicultuur en leren ons dus niets over hun broedgedrag in de wildbaan.
